Your search results

ข้อมูลประเทศญี่ปุ่น

ข้อมูลประเทศญี่ปุ่น (Japan)


ประเทศญี่ปุ่น (ญี่ปุ่น: 日本 โรมาจิ: Nihon/Nippon ทับศัพท์: นิฮง/นิปปง, ชื่ออย่างเป็นทางการ ญี่ปุ่น: 日本国 โรมาจิ: Nihon-koku/Nippon-koku ทับศัพท์: นิฮงโกกุ/นิปปงโกกุ) ตัวอักษรคันจิของชื่อญี่ปุ่นแปลว่า “ถิ่นกำเนิดของดวงอาทิตย์” จึงทำให้มักได้ชื่อว่า “ดินแดนแห่งอาทิตย์อุทัย” ประเทศญี่ปุ่นเป็นกลุ่มเกาะกรวยภูเขาไฟสลับชั้นซึ่งมีเกาะประมาณ 6,852 เกาะ เกาะใหญ่สุดคือ เกาะฮนชู ฮกไกโด คีวชู และชิโกกุ ซึ่งคิดเป็นพื้นที่แผ่นดินประมาณร้อยละ 97 ของประเทศญี่ปุ่น และมักเรียกว่าเป็นหมู่เกาะเหย้า (home islands) ประเทศแบ่งเป็น 47 จังหวัดใน 8 ภูมิภาค โดยมีฮกไกโดเป็นจังหวัดเหนือสุด และโอกินาวะเป็นจังหวัดใต้สุด ประเทศญี่ปุ่นมีประชากร 127 ล้านคน เป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับ 11 ของโลก ชาวญี่ปุ่นเป็นร้อยละ 98.5 ของประชากรทั้งหมดของประเทศญี่ปุ่น ประมาณ 9.1 ล้านคนอาศัยอยู่ในกรุงโตเกียว เมืองหลวงของประเทศ

ภูมิศาสตร์

ประเทศญี่ปุ่นเป็นรัฐเอกราชหมู่เกาะในเอเชียตะวันออก ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกนอกฝั่งตะวันออกของแผ่นดินใหญ่เอเชีย ทางตะวันตกติดกับคาบสมุทรเกาหลีและประเทศจีน โดยมีทะเลญี่ปุ่นกั้น ส่วนทางทิศเหนือติดกับประเทศรัสเซีย มีทะเลโอค็อตสค์เป็นเส้นแบ่งแดน และมีเกาะรวม 6,852 เกาะ ทอดตามชายฝั่งแปซิฟิกของเอเชียตะวันออก ประเทศญี่ปุ่นรวมทุกเกาะตั้งอยู่ระหว่างละติจูด 24 องศา และ 46 องศาเหนือ และลองติจูด 122 องศา และ 146 องศาตะวันออก หมู่เกาะหลักไล่จากเหนือลงใต้ ได้แก่ ฮกไกโด ฮนชู ชิโกกุ และคีวชู หมู่เกาะรีวกีวรวมทั้งเกาะโอกินาวะเรียงกันอยู่ทางใต้ของคีวชู รวมกันมักเรียกว่า กลุ่มเกาะญี่ปุ่น และที่สำคัญเกาะต่าง ๆ ของประเทศญี่ปุ่นตั้งอยู่ในเขตภูเขาไฟบนวงแหวนไฟแปซิฟิก รอยต่อสามโบะโซะ (Boso Triple Junction) นอกชายฝั่งญี่ปุ่นเป็นรอยต่อสามที่แผ่นอเมริกาเหนือ แผ่นแปซิฟิกและแผ่นทะเลฟิลิปปินส์บรรจบกัน ประเทศญี่ปุ่นเดิมติดกับชายฝั่งตะวันออกของทวีปยูเรเชีย แต่แผ่นเปลือกโลกที่มุดตัวลงดึงประเทศญี่ปุ่นไปทางตะวันออก เปิดทะเลญี่ปุ่นเมื่อประมาณ 15 ล้านปีก่อน อีกทั้งประเทศญี่ปุ่นมีภูเขาไฟที่ยังมีพลังอยู่ 108 ลูก ระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 20 มีภูเขาไฟใหม่เกิดขึ้นหลายลูก รวมทั้งโชวะ-ชินซันบนฮกไกโดและเมียวจิน-โชนอกหินบายองเนสในมหาสมุทรแปซิฟิก เกิดแผ่นดินไหวทำลายล้างซึ่งมักทำให้เกิดคลื่นสึนามิตามมาหลายครั้งทุกศตวรรษแผ่นดินไหวครั้งใหญ่คันโต ค.ศ. 1923 ทำให้มีผู้เสียชีวิตกว่า 140,000 คน แผ่นดินไหวใหญ่ล่าสุด ได้แก่ แผ่นดินไหวใหญ่ฮันชิง ค.ศ. 1995 และแผ่นดินไหวในโทโฮะกุ ค.ศ. 2011 ซึ่งมีขนาด 9.1 และทำให้เกิดคลื่นสึนามิขนาดใหญ่ ดัชนีความเสี่ยงโลกปี ค.ศ. 2013 จัดให้ประเทศญี่ปุ่นมีความเสี่ยงภัยธรรมชาติสูงสุดอันดับที่ 15

สภาพภูมิศาสตร์

  • ฤดูใบไม้ผลิ      เดือนมีนาคม – พฤษภาคม
  • ฤดูร้อน              เดือนมิถุนายน – สิงหาคม
  • ฤดูใบไม้ร่วง      เดือนกันยายน – พฤศจิกายน
  • ฤดูหนาว            เดือนธันวาคม – กุมภาพันธ์

โซนเวลา

เวลามาตรฐานของญี่ปุ่น (ญี่ปุ่น: 日本標準時, เฮปเบิร์น: Nihon Hyōjunji, [ɲihoɴ çoːdʑɯɰ̃dʑi] หรือ中央標準時, ChūōHyōjunji, [tɕɯːoː çoːdʑɯɰ̃dʑi]) ย่อว่า JST เป็นเขตเวลามาตรฐานในญี่ปุ่นก่อนเวลา UTC 9 ชั่วโมง กล่าวคือเป็น UTC + 09: 00) ไม่มีเวลาออมแสงแม้ว่าการเปิดตัวจะมีการถกเถียงกันหลายครั้ง ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองมักเรียกว่าเวลามาตรฐานโตเกียว

การเมืองการปกครอง

ประเทศญี่ปุ่นมีรูปแบบรัฐเป็นราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ โดยที่จักรพรรดิมีพระราชอำนาจจำกัด ทรงเป็นประมุขในทางพิธีการ ซึ่งรัฐธรรมนูญบัญญัติว่า ทรงเป็น “สัญลักษณ์แห่งรัฐและความสามัคคีของประชาชน” นายกรัฐมนตรีและคณะรัฐมนตรีเป็นผู้ใช้อำนาจบริหาร ส่วนอำนาจอธิปไตยเป็นของชาวญี่ปุ่นทุกคน

รัฐและดินแดน

ประเทศญี่ปุ่นแบ่งการปกครองออกเป็น 47 จังหวัดและแบ่งภาคออกเป็น 8 ภูมิภาค ซึ่งมักจะถูกจับเข้ากลุ่มตามเขตแดนที่ติดกันที่มีวัฒนธรรมและสำเนียงการพูดใกล้เคียงกัน ทุกจังหวัดมีผู้ว่าราชการจังหวัดที่มาจากการเลือกตั้งเป็นผู้บริหาร และในแต่ละจังหวัดมีการแบ่งเขตการปกครองออกเป็นเทศบาลย่อย ๆ แต่ในปัจจุบันกำลังมีการปรับโครงสร้างการแบ่งเขตการปกครองโดยการรวมเทศบาลที่อยู่ใกล้เคียงกันเข้าด้วยกัน ซึ่งจะช่วยลดจำนวนเขตการปกครองย่อยและช่วยลดค่าใช้จ่ายในการบริหารเทศบาลลงได้การรวมเขตเทศบาลนี้เป็นนโยบายที่ได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาล โดยมีการคาดการณ์ที่จะลดจาก 3,232 เทศบาลใน ค.ศ. 1999 ให้เหลือ 1,773 เทศบาลใน ค.ศ. 2010

  1. จังหวัดฮกไกโด (ญี่ปุ่น: 北海道 โรมาจิ: ฮกไกโด; ไอนุ: アィヌ・モシリ อัยนูโมซีร์) เดิมเรียก เอโซะ (ญี่ปุ่น: 蝦夷 โรมาจิ: Ezo) เป็นชื่อจังหวัดและเกาะที่ใหญ่เป็นอันดับสองในประเทศญี่ปุ่น รองจากเกาะฮนชูโดยมีอุโมงค์เซกังเชื่อมถึงกัน นอกจากนี้ฮกไกโดยังเป็นเขตการปกครอง ซึ่งประกอบไปด้วยหมู่เกาะ โดยมีเกาะฮกไกโดเป็นศูนย์กลาง และเป็นที่ตั้งของเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของเขตได้แก่ซัปโปโระ และเมืองฮกไกโดเป็นเกาะที่มีธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ มีทิวทัศน์ที่สวยงาม ชาวญี่ปุ่นจากส่วนที่อื่น ๆ ของประเทศจึงนิยมมาตากอากาศหรือย้ายมาอาศัยและทำงานเป็นจำนวนมาก
  2. จังหวัดอาโอโมริ (ญี่ปุ่น: 青森県 โรมาจิ: Aomori-ken) เป็นจังหวัดตั้งอยู่เหนือสุดของเกาะฮนชู และอยู่คนละฟากกับจังหวัดฮกไกโดโดยมีช่องแคบสึงารุคั่นไว้อยู่ ทางใต้มีเขตติดต่อกับจังหวัดอากิตะและอิวาเตะ และทางตะวันออกเฉียงเหนือของจังหวัดมีลักษณะเหมือนรูปขวานยื่นลงไปในทะเล โดยที่บริเวณสันขวานนั้นเป็นชายฝั่งคาบสมุทรชิโมะกิตะ และทะเลสาบโทวาดะซึ่งเป็นแอ่งภูเขาไฟรูปกระจาดบริเวณทางใต้ของจังหวัดอาโอโมรินั้นยังกินพื้นที่คาบเกี่ยวกับจังหวัดอากิตะ โดยมีธารน้ำออกไหลเป็นแม่น้ำโออิราเซะซึ่งจะไหลไปออกมหาสมุทรแปซิฟิกที่นครอาโอโมริ
  3. จังหวัดอิวาเตะ (ญี่ปุ่น: 岩手県 โรมาจิ: Iwate-ken) เป็นจังหวัดหนึ่งของประเทศญี่ปุ่น ตั้งอยู่ในภูมิภาคโทโฮกุ (東北地方 Tōhoku-chihō) หรือภาคตะวันออกเฉียงเหนือ บนเกาะฮนชู (本州 Honshū) มีเมืองเอกคือ เมืองโมริโอกะ (盛岡市 Morioka-shi) และมีพรมแดนทางทะเลติดกับมหาสมุทรแปซิฟิก ทิศเหนือติดกับจังหวัดอาโอโมริ ทิศตะวันตกติดกับจังหวัดอากิตะ ทิศใต้ติดกับจังหวัดมิยางิ
  4. จังหวัดมิยางิ (ญี่ปุ่น: 宮城県 โรมาจิ: Miyagi-ken) เป็นจังหวัดในประเทศญี่ปุ่น ตั้งอยู่ในภูมิภาคโทโฮกุของญี่ปุ่นอยู่บนเกาะฮนชู มีเซ็นไดเป็นเมืองหลวงเป็นเมืองแห่งปราสาท และหนึ่งในนั้นเป็นปราสาทที่ไดเมียวดาเตะ มาซามูเนะ เจ้าผู้ครองแคว้นโบราณเคยสร้างเอาไว้ เด่นในด้านเกษตรกรรมและการประมง และเป็นแหล่งจุดชมวิวที่สวยงามของญี่ปุ่นที่อ่าวมัตสึชิมะ
  5. จังหวัดอากิตะ (ญี่ปุ่น: 秋田県 โรมาจิ: Akita-ken) ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของเกาะฮนชู มีอาณาเขตติดกับทะเลญี่ปุ่นทางทิศตะวันตก จังหวัดอาโอโมริทางทิศเหนือ จังหวัดอิวาเตะทางทิศตะวันออก จังหวัดมิยางิทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ และจังหวัดยามางาตะทางทิศใต้ และจังหวัดอากิตะมีลักษณะคล้ายสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีความยาวตั้งแต่เหนือจรดใต้ 181 กิโลเมตร และตะวันออกจรดตะวันตก 111 กิโลเมตร มีภูเขาโออุเป็นหลักเขตจังหวัดทางธรรมชาติทางทิศตะวันออก และมีภูเขาเดวะทอดตัวขนานกันในตอนกลางของจังหวัด มีคาบสมุทรโองะเป็นจุดเด่นบริเวณชายฝั่งของจังหวัด ภูมิอากาศมีอากาศหนาวเย็นโดยเฉพาะในบริเวณที่ห่างไกลชายฝั่ง
  6. จังหวัดยามางาตะ (ญี่ปุ่น: 山形県 โรมาจิ: Yamagata-ken) เป็นจังหวัดในประเทศญี่ปุ่น ตั้งอยู่บริเวณภาคโทโฮกุบนเกาะฮนชู เมืองหลวงอยู่ที่เมืองยามางาตะ และตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของภูมิภาคโทโฮกุ ติดกับทะเลญี่ปุ่น มีอาณาเขตติดกับจังหวัดนีงาตะทางทิศตะวันตก จังหวัดฟูกูชิมะทางทิศใต้ จังหวัดมิยางิทางทิศตะวันออก และจังหวัดอากิตะทางทิศเหนือ
  7. จังหวัดฟูกูชิมะ (ญี่ปุ่น: 福島県 โรมาจิ: Fukushima-ken) เป็นจังหวัดหนึ่งในประเทศญี่ปุ่น เมืองหลักอยู่ที่เมืองฟูกูชิมะ และมีตั้งอยู่ทางใต้สุดของภูมิภาคโทโฮกุ มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดยามางาตะและจังหวัดมิยางิทางทิศเหนือ และมีอาณาเขตติดต่อกับภูมิภาคอื่นของญี่ปุ่นอีกสองภูมิภาคได้แก่ชูบุ (จังหวัดนีงาตะ) ทางทิศตะวันตก และคันโต (จังหวัดกุมมะ จังหวัดโทจิงิ และจังหวัดอิบารากิ) ทางทิศใต้ ชายฝั่งด้านตะวันออกติดต่อกับมหาสมุทรแปซิฟิก
  8. จังหวัดอิบารากิ (ญี่ปุ่น: 茨城県 โรมาจิ: Ibaraki-ken) ตั้งอยู่บริเวณภาคคันโตของญี่ปุ่น มีเมืองหลวงอยู่ที่เมืองมิโตะ และบริเวณภาคเหนือและตะวันตกเฉียงเหนือของจังหวัดอิบารากิ เป็นที่ตั้งของเทือกเขายามิโซะ เทือกเขาทากะ และเทือกเขาคูจิ ซึ่ง ทอดยาวจากเหนือมาใต้ เทือกเขาคูจิและเทือกเขาทากะตั้งอยู่บริเวณปลายด้านใต้ของเขตภูเขาอบุคุ
  9. จังหวัดโทจิงิ (ญี่ปุ่น: 栃木県 โรมาจิ: Tochigi-ken ทับศัพท์: โทจิงิเก็ง) เป็นจังหวัดหนึ่งในภูมิภาคคันโตบนเกาะฮนชู ประเทศญี่ปุ่น มีเมืองหลักคืออุตสึโนมิยะซึ่งมีชื่อเสียงในด้านร้านขายเกี๊ยวซ่าเลิศรส และยังมีศูนย์การค้าที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในภูมิภาคคันโตทางตอนเหนือ ได้แก่ เบลล์มอลล์
  10. จังหวัดกุมมะ (ญี่ปุ่น: 群馬県 โรมาจิ: Gunma-ken ทับศัพท์: กุมมะเก็ง) เป็นจังหวัดหนึ่งในประเทศญี่ปุ่น อยู่ในเขตคันโต บนเกาะฮนชู มีเมืองหลวงชื่อมาเอบาชิ โดยบริเวณส่วนมากมีลักษณะเป็นภูเขาในส่วนเหนือ และบริเวณส่วนใต้เป็นที่ราบซึ่งประชากรส่วนมากจะอาศัยอยู่ทิศใต้ของกุมมะติดต่อกับจังหวัดไซตามะ รูปร่างของแผนที่เขตแดนกุมมะถูกเรียกว่ามีลักษณะเหมือนนกกระสากางปีกบิน จังหวัดกุมมะไม่มีชายฝั่งทะเล
  11. จังหวัดไซตามะ (ญี่ปุ่น: 埼玉県 โรมาจิ: Saitama-ken) เป็นเขตการปกครองระดับจังหวัดของประเทศญี่ปุ่น ตั้งอยู่บริเวณภาคคันโต มีเมืองหลักชื่อเดียวกันคือ ไซตามะ และเป็นจังหวัดที่มีความเจริญมากเพราะอยู่ติดกับกรุงโตเกียว ซึ่งเขตชิจิบุในจังหวัดนี้มีเทือกเขา ทิวทัศน์ธรรมชาติที่สวยงาม จึงเป็นจุดที่มีนักท่องเที่ยวนิยมเดินทางมา ส่วนสถานที่น่าสนใจอีกที่หนึ่งก็คือ หมู่บ้านบอนไซ โอมิยะ
  12. จังหวัดชิบะ (ญี่ปุ่น: 千葉県 โรมาจิ: Chiba-ken) เป็นจังหวัดหนึ่งในประเทศญี่ปุ่น อยู่ในภูมิภาคคันโต บนเกาะฮนชู มีเมืองเอกชื่อเดียวกันคือชิบะ จังหวัดชิบะเป็นที่ตั้งของสนามบินนาริตะซึ่งอยู่ในเมืองนาริตะ และโตเกียวดิสนีย์รีสอร์ต (ประกอบด้วยโตเกียวดิสนีย์แลนด์และโตเกียวดิสนีย์ซี) ซึ่งอยู่ในเมืองอูรายาซุ
  13. โตเกียว (ญี่ปุ่น: 東京 โรมาจิ: Tōkyō โทเกียว) หรือชื่ออย่างเป็นทางการว่ามหานครโตเกียว (ญี่ปุ่น: 東京都 โรมาจิ: Tōkyō-to โทเกียว-โตะ; Tokyo Metropolis) หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งคือเอโดะ เป็นเมืองหลวงของประเทศญี่ปุ่น ซึ่งกรุงโตเกียวตั้งอยู่ในที่ราบคันโตติดกับอ่าวโตเกียว มีขนาดประมาณ 90 กม. จากตะวันออกถึงตะวันตก และ 25 กม. จากเหนือถึงใต้ ทิศตะวันออกติดกับจังหวัดชิบะ ทิศตะวันตกติดกับจังหวัดยามานาชิ ทิศใต้ติดกับจังหวัดคานางาวะ และทิศเหนือติดกับจังหวัดไซตามะ เขตการปกครองของโตเกียวนั้นรวมไปถึงหมู่เกาะอิซุและหมู่เกาะโองาซาวาระด้วย จึงทำให้โตเกียวมีจุดที่อยู่ใต้สุดและตะวันออกสุดของญี่ปุ่นอยู่ในพื้นที่ด้วย
  14. จังหวัดคานางาวะ (ญี่ปุ่น: 神奈川県 โรมาจิ: Kanagawa-ken) เป็นจังหวัดหนึ่งที่ตั้งอยู่ในภูมิภาคคันโต บนเกาะฮนชูของประเทศญี่ปุ่น จังหวัดคานางาวะเป็นจังหวัดที่มีประชากรมากเป็นอันดับสองของประเทศญี่ปุ่น (9,058,094 คน เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม ค.ศ. 2015) และมีพื้นที่ 2,415 ตารางกิโลเมตร (932 ตารางไมล์) จังหวัดคานางาวะติดกับโตเกียวทางทิศเหนือ จังหวัดยามานาชิทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ และจังหวัดชิซูโอกะทางทิศตะวันตก
  15. จังหวัดนีงาตะ หรือ นีกาตะ (ญี่ปุ่น: 新潟県 โรมาจิ: Niigata-ken) เป็นจังหวัดในประเทศญี่ปุ่นตั้งอยู่บริเวณภูมิภาคชูบุของญี่ปุ่น มีเมืองเอกชื่อเดียวกันคือนีงาตะ และมีลักษณะเป็นแนวยาวตามชายฝั่งทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปถึงทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ระยะทางประมาณ 250 กิโลเมตร ติดกับทะเลญี่ปุ่น มีลักษณะเป็นที่ราบชายฝั่งสลับกับภูเขา
  16. จังหวัดโทยามะ (ญี่ปุ่น: 富山県 โรมาจิ: Toyama-ken) ตั้งอยู่บริเวณภาคชูบุของญี่ปุ่นมี่เมืองเอกอยู่ที่เมืองโทยามะ และมีอาณาเขตด้านทิศเหนือติดต่อกับทะเลญี่ปุ่น ทิศตะวันออกติดต่อกับจังหวัดนีงาตะและจังหวัดนางาโนะ ทิศใต้ติดต่อกับ
    จังหวัดกิฟุ และทิศตะวันตกติดต่อกับจังหวัดอิชิกาวะ พื้นที่ร้อยละ 30 โดยประมาณของจังหวัดโทยามะอยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติ ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2555 มีรายงานการค้นพบธารน้ำแข็งครั้งแรกในประเทศญี่ปุ่นที่จังหวัดโทยามะ ซึ่งถือเป็นธารน้ำแข็งที่อยู่ใต้สุดของเอเชียตะวันออก
  17. จังหวัดอิชิกาวะ (ญี่ปุ่น: 石川県 โรมาจิ: Ishikawa-ken) ตั้งอยู่บริเวณภาคชูบุของประเทศญี่ปุ่น และเป็น 1 ใน 3 จังหวัดในภูมิภาคย่อยโฮกูริกุ มีเมืองหลักของจังหวัด คือ เมืองคานาซาวะ
  18. จังหวัดฟูกูอิ (ญี่ปุ่น: 福井県) ตั้งอยู่บริเวณภาคชูบุของญี่ปุ่น มีตั้งอยู่ทางตอนกลางค่อนไปทางตะวันตกของเกาะฮนชู ทิศเหนือติดต่อกับทะเลญี่ปุ่นและจังหวัดอิชิกาวะ ทิศตะวันออกติดต่อกับจังหวัดกิฟุ ทิศใต้ติดต่อกับจังหวัดกิฟุ จังหวัดชิงะ และจังหวัดเกียวโต และทิศตะวันตกติดต่อกับทะเลญี่ปุ่น
  19. จังหวัดยามานาชิ (ญี่ปุ่น: 山梨県 โรมาจิ: Yamanashi-ken) เป็นจังหวัดในประเทศญี่ปุ่น ตั้งอยู่บริเวณภาคชูบุของประเทศญี่ปุ่นมีเมืองหลวงอยู่ที่เมืองโคฟุ ยามานาชิเป็นจังหวัดที่มีภูเขาปิดล้อม โดยเฉพาะภูเขาฟูจิซึ่งเป็นจุดที่นักท่องเที่ยวนิยมมาเที่ยวกันมาก มีสินค้าขึ้นชื่อคือไวน์ ที่เมืองโคฟุมีชื่อเสียงมากในอุตสาหกรรมอัญมณี และมีทิวทัศน์ธรรมชาติอันงดงาม
  20. จังหวัดนางาโนะ (ญี่ปุ่น: 長野県 โรมาจิ: Nagano-ken) เป็นจังหวัดในประเทศญี่ปุ่น ตั้งอยู่ในภูมิภาคชูบุ บนเกาะฮนชู มีเมืองเอกจังหวัดในชื่อเดียวกันคือนางาโนะ
  21. จังหวัดกิฟุ (ญี่ปุ่น: 岐阜県 โรมาจิ: Gifu-ken) เป็นจังหวัดที่ตั้งอยู่ในบริเวณภูมิภาคชูบุบนเกาะฮนชู โดยเป็นจังหวัดที่ตั้งอยู่ในใจกลางของประเทศญี่ปุ่น
  22. จังหวัดชิซูโอกะ (ญี่ปุ่น: 静岡県 โรมาจิ: Shizuoka-ken) จังหวัดนี้เป็นที่ตั้งของภูเขาฟูจิและมีชื่อเสียงของการปลูกชาเขียวที่ดีที่สุดในญี่ปุ่น และมีพื้นที่ยาวตามแนวชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกไปจนถึงอ่าวซูรูงะ พื้นที่ฝั่งตะวันตกของจังหวัดกินพื้นที่ไปถึงเทือกเขาแอลป์ของญี่ปุ่น พื้นที่ฝั่งตะวันออกเป็นชายฝั่งคอดเข้าไปทางด้านเหนือจนถึงภูเขาไฟฟูจิ และรวมพื้นที่ของคาบสมุทรอิซุ ซึ่งเป็นเขตพักตากอากาศชื่อดังของญี่ปุ่นที่ยื่นออกไปในมหาสมุทรแปซิฟิก
  23. จังหวัดไอจิ (ญี่ปุ่น: 愛知県 โรมาจิ: Aichi-ken) ตั้งอยู่ในตำแหน่งใกล้จุดศูนย์กลางของเกาะฮนชู ตัวจังหวัดหันหน้าออกสู่อ่าวอิเซะและอ่าวมิกาวะทางทิศใต้ ที่มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดชิซูโอกะทางทิศตะวันออก จังหวัดนางาโนะทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ จังหวัดกิฟุทางทิศเหนือ และจังหวัดมิเอะทางทิศตะวันตก ส่วนพื้นที่ด้านตะวันออกของจังหวัดจะมีความหนาแน่นของประชากรค่อนข้างน้อยกว่า แต่ก็ยังเป็นที่ตั้งของศูนย์กลางหลักทางอุตสาหกรรมอีกหลายแห่ง
  24. จังหวัดมิเอะ (ญี่ปุ่น: 三重県 โรมาจิ: Mie-ken) เป็นส่วนหนึ่งของภูมิภาคคันไซหรือคิงกิบนเกาะฮนชูของประเทศญี่ปุ่น เมืองเอก คือ เมืองสึ ในปัจจุบันนี้มีพื้นที่ครอบคลุมบริเวณที่เคยเป็นจังหวัดอิเซะ ชิมะ อิงะ และส่วนหนึ่งของจังหวัดคิอิ พื้นที่นี้มีการจัดระบบใหม่ซ้ำหลายครั้งในยุคการฟื้นฟูเมจิ แต่ใน พ.ศ. 2414 พื้นที่จากเขตแม่น้ำสามสาย (ญี่ปุ่น: 木曽三川 โรมาจิ: Kiso Sansen) ทางเหนือของเมืองสึในปัจจุบันได้กลายเป็นจังหวัดโอนตสึ และพื้นที่ทางใต้กลายเป็นจังหวัดวาตาไร ตอมาใน พ.ศ. 2415 ศูนย์กลางการปกครองของจังหวัดโอนตสึได้ย้ายจากเมืองสึไปยังเมืองยกกาอิจิ และจังหวัดโอนตสึก็ได้เปลี่ยนชื่อเป็นจังหวัดมิเอะ ต่อมาด้วยเหตุผลต่าง ๆ รวมทั้งความเป็นไปได้มากที่จังหวัดมิเอะจะรวมเข้าด้วยกันกับจังหวัดวาตาไรในที่สุด ทำให้มีการย้ายศูนย์กลางการปกครองกลับไปยังเมืองสึในปีถัดมา และใน พ.ศ. 2419 จังหวัดมิเอะก็ได้ผนวกเอาพื้นที่ทางใต้จังหวัด และเป็นจังหวัดมิเอะดัง
  25. จังหวัดชิงะ (ญี่ปุ่น: 滋賀県 โรมาจิ: Shiga-ken) เป็นจังหวัดในประเทศญี่ปุ่น ตั้งอยู่บริเวณภาคคันไซ มีเมืองหลวงอยู่ที่เมืองโอตสึ มีขนาดพื้นที่ทั้งสิ้น 4,36 ตารางกิโลเมตร และมีอาณาเขตติดกับจังหวัดฟูกูอิทางทิศเหนือ จังหวัดกิฟุทางทิศตะวันออก จังหวัดมิเอะทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ และจังหวัดเกียวโตทางทิศตะวันตก มีทะเลสาบบิวะตั้งอยู่ตอนกลางของจังหวัด มีภูเขาฮิระและยอดเขาฮิเอทางทิศตะวันตก ภูเขาอิบูกิทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ภูเขาซูซูกะทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ ทางทิศเหนือมีสภาพภูมิอากาศหนาวเย็นกว่าทางใต้ที่มีอากาศอบอุ่น
  26. จังหวัดเกียวโต (ญี่ปุ่น: 京都府 โรมาจิ: Kyōto-fu ทับศัพท์: เคียวโตฟุ) เป็นจังหวัดหนึ่งในประเทศญี่ปุ่นตั้งอยู่บนเกาะฮนชูโดยมีศักดิ์เป็นจังหวัดนคร (ญี่ปุ่น: 府 โรมาจิ: fu) หนึ่งในสองจังหวัด (อีกจังหวัดหนึ่งคือโอซากะ) มีเมืองหลักชื่อเดียวกันคือเมืองเกียวโต มีความสำคัญเคยเป็นเมืองหลวงเก่าของญี่ปุ่น มีโบราณวัตถุมากมาย มีชื่อในการทำผ้าไหมและแพร
  27. จังหวัดโอซากะ (ญี่ปุ่น: 大阪府 โรมาจิ: Ōsaka-fu) เป็นจังหวัดในภาคคันไซหรือคิงกิ บนเกาะฮนชู ประเทศญี่ปุ่น มีเมืองเอกคือนครโอซากะ เป็นใจกลางของพื้นที่เกียวโต-โอซากะ-โคเบะ และมีมีพื้นที่ติดกับจังหวัดเฮียวโงะและจังหวัดเกียวโตทางตอนเหนือ จังหวัดนาระทางตะวันออก จังหวัดวากายามะทางตอนใต้ และทางตะวันตกติดกับอ่าวโอซากะ โดยมีแม่น้ำโยโดะและแม่น้ำยามาโตะไหลผ่านตัวจังหวัด
  28. จังหวัดเฮียวโงะ (ญี่ปุ่น: 兵庫県 โรมาจิ: Hyōgo-ken) ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของเกาะฮนชู ในจังหวัดเฮียวโงะมีสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์คือสุสานโบราณโกชิกิซูกะ (ญี่ปุ่น: 五色塚古墳 โรมาจิ: Goshikizuka-kofun) จังหวัดเฮียวโงะเคยประสบกับแผ่นดินไหวครั้งรุนแรงที่เมืองโคเบะ (โกเบ) เมื่อปี ค.ศ. 1995 ทำให้มีผู้เสียชีวิต 5,500 คน วัดขนาดได้ที่แมกนิจูด 7.2 ปัจจุบันมีอนุสรณ์รำลึกครบรอบ 10 ปี แผ่นดินไหวที่โกเบะ มีผู้ไปรำลึกเหตุการณ์ครั้งนั้นมากมาย
  29. จังหวัดนาระ (ญี่ปุ่น: 奈良県 โรมาจิ: Nara-ken) เป็นจังหวัดในประเทศญี่ปุ่นตั้งอยู่ในภาคคันไซ มีเมืองหลักจังหวัดในชื่อเดียวกันคือ นาระ ซึ่งในอดีตเป็นเมืองหลวงเก่าของประเทศญี่ปุ่นเมื่อ 1,300 ปีก่อน ในเมืองนาระมีสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์มากมายอาทิ เช่น พระพุทธรูปไดบุตสึซึ่งเป็นพระพุทธหล่อองค์ใหญ่ที่สุดในโลก ถูกสร้างเมื่อ 1,200 ปีก่อน และยังมีวัดโฮรีว สิ่งก่อสร้างซึ่งทำด้วยไม้ที่เก่าแก่ที่สุดในโลก และยังได้รับการบันทึกให้เป็นมรดกโลกเมื่อ ค.ศ. 1993 สร้างขึ้นโดยเจ้าชายโชโตกุ
  30. จังหวัดวากายามะ (ญี่ปุ่น: 和歌山県 โรมาจิ: Wakayama-ken) ตั้งอยู่บริเวณภาคคันไซของญี่ปุ่น มีเมืองหลวงอยู่ที่เมืองวากายามะ และตั้งอยู่บนปลายด้านใต้สุดของคาบสมุทรคิอิ โดยทิศตะวันตกและทิศใต้ติดต่อกับมหาสมุทรแปซิฟิก ทิศเหนือติดต่อกับจังหวัดโอซากะ และทิศตะวันออกติดต่อกับจังหวัดนาระและจังหวัดมิเอะ
  31. จังหวัดทตโตริ (ญี่ปุ่น: 鳥取県 โรมาจิ: Tottori-ken) เป็นจังหวัดที่ตั้งอยู่บริเวณภูมิภาคชูโงกุ มีเมืองหลักอยู่ที่เมืองทตโตริ และมีตั้งอยู่ทางตะวันตกของเกาะฮนชู ทิศเหนือติดต่อกับทะเลญี่ปุ่น ทิศตะวันออกติดต่อกับจังหวัดเฮียวโงะ ทิศใต้ติดต่อกับจังหวัดโอกายามะและจังหวัดฮิโรชิมะ และทิศตะวันตกติดต่อกับจังหวัดชิมาเนะ
  32. จังหวัดชิมาเนะ (ญี่ปุ่น: 島根県 โรมาจิ: Shimane-ken) เป็นจังหวัดที่ตั้งอยู่บริเวณภาคชูโงกุบนเกาะฮนชู ลักษณะภูมิศาสตร์ของจังหวัดชิมาเนะเป็นที่ราบสลับหุบเขาสูงทิศเหนือติดกับทะเลญี่ปุ่น ทิศตะวันตกติดกับจังหวัดยามางูจิ ทิศใต้ติดกับจังหวัดฮิโรชิมะ ทิศตะวันออกติดกับจังหวัดทตโตริ จังหวัดชิมาเนะมีเมืองหลวงชื่อเมืองมัตสึเอะ ตั้งอยู่ริมทะเลสาบชินจิโกะ ซึ่งทะเลสาบแห่งนี้มีทัศนียภาพที่สวยงามยามเย็นเวลาพระอาทิตย์ตกดิน ยังมีปราสาทมัตสึเอะปราสาทเก่าแก่โบราณ
  33. จังหวัดโอกายามะ (ญี่ปุ่น: 岡山県 โรมาจิ: Okayama-ken) ตั้งอยู่บริเวณภาคชูโงกุบนเกาะฮนชู ประเทศญี่ปุ่น มีเมืองหลวงอยู่ที่โอกายามะ ซึ่งอยู่ทางตะวันตกของเกาะฮนชู ส่วนทิศเหนือติดต่อกับจังหวัดทตโตริ ทิศตะวันออกติดต่อกับจังหวัดเฮียวโงะ ทิศใต้ติดต่อกับทะเลเซโตะในซึ่งกั้นระหว่างจังหวัดโอกายามะและจังหวัดคางาวะบนเกาะชิโกกุ และทิศตะวันตกติดต่อกับจังหวัดฮิโรชิมะ
  34. จังหวัดฮิโรชิมะ (ญี่ปุ่น: 広島県 โรมาจิ: Hiroshima-ken) เป็นจังหวัดในประเทศญี่ปุ่น ตั้งอยู่บริเวณภาคชูโงกุของญี่ปุ่นมีเมืองเอกในชื่อเดียวกัน คือ นครฮิโรชิมะ และมีตั้งอยู่ทางด้านตะวันตกของเกาะฮนชู ทิศเหนือติดต่อกับจังหวัดชิมาเนะและจังหวัดทตโตริ ทิศตะวันออกติดต่อกับจังหวัดโอกายามะ ทิศใต้ติดต่อกับทะเลเซโตะใน และทิศตะวันตกติดต่อกับจังหวัดยามางูจิและจังหวัดชิมาเนะ
  35. จังหวัดยามางูจิ (ญี่ปุ่น: 山口県 โรมาจิ: Yamaguchi-ken) เป็นจังหวัดในประเทศญี่ปุ่นในภูมิภาคชูโกกุบนเกาะฮนชูยามางูจิเป็นเมืองเอกของจังหวัด แต่เมืองใหญ่ที่สุดคือชิโมโนเซกิ โดยทิศเหนือของจังหวัดติดต่อกับทะเลญี่ปุ่น จังหวัดชิมาเนะ และจังหวัดฮิโรชิมะ ทิศตะวันตกติดต่อกับทะเลญี่ปุ่น ส่วนทิศใต้และทิศตะวันออกติดต่อกับทะเลเซโตะใน ทางตะวันตกเฉียงใต้ของจังหวัดติดต่อกับช่องแคบคัมมงซึ่งกั้นระหว่างเกาะฮนชูและเกาะคีวชู โดยมีสะพานแขวนคัมมงทอดข้ามระหว่างชิโมโนเซกิและคิตะกีวชู
  36. จังหวัดโทกูชิมะ (ญี่ปุ่น: 徳島県 โรมาจิ: Tokushima-ken) เป็นจังหวัดที่มีที่ตั้งอยู่บริเวณภาคชิโกกุของญี่ปุ่น และมีเมืองหลักอยู่ที่โทกูชิมะ ซึ่งมีที่ตั้งอยู่ทางตะวันออกของเกาะชิโกกุ ทิศเหนือติดต่อกับจังหวัดคางาวะ ทะเลเซโตะใน และช่องแคบนารูโตะ โดยมีสะพานแขวนโอนารูโตะเชื่อมกับเกาะอาวาจิ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดเฮียวโงะและเชื่อมต่อกับเกาะฮนชูผ่านทางสะพานอากาชิไคเกียวอีกทอดหนึ่ง ทิศตะวันออกติดต่อกับช่องแคบคิอิซึ่งกั้นระหว่างเกาะชิโกกุและคาบสมุทรคิอิ ทิศใต้ติดต่อกับมหาสมุทรแปซิฟิกและจังหวัดโคจิ และทิศตะวันตกติดต่อกับจังหวัดคางาวะ
  37. จังหวัดคางาวะ (ญี่ปุ่น: 香川県 โรมาจิ:Kagawa) เป็นจังหวัดที่มีตั้งอยู่บนเกาะชิโกกุ เมืองหลัก คือ ทากามัตสึ และมี
    ที่ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะชิโกกุ โดยมีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดเอฮิเมะและจังหวัดโทกูชิมะทางทิศใต้ ในขณะที่ทิศเหนือ ทิศตะวันออก และทิศตะวันตกติดต่อกับทะเลเซโตะใน
  38. จังหวัดเอฮิเมะ (ญี่ปุ่น: 愛媛県 โรมาจิ: Ehime-ken) ตั้งอยู่บนเกาะชิโกกุ มีมัตสึยามะเป็นเมืองหลวง และเป็นแหล่งต่อเรือที่สำคัญ รวมไปถึงอุตสาหกรรมสิ่งทอ กระดาษ เคมีภัณฑ์ และขุดเจาะน้ำมัน และมีส้มเป็นสินค้าขึ้นชื่อ และมีที่ตั้งอยู่ทางตะวันตกของเกาะชิโกกุ ซึ่งมีพรมแดนติดต่อกับจังหวัดอื่นอีกสามจังหวัดบนเกาะชิโกกุ ได้แก่ จังหวัดคางาวะและจังหวัดโทกูชิมะ ส่วนทางทิศตะวันออกและจังหวัดโคจิทางทิศใต้ ในขณะที่ด้านทิศเหนือและทิศตะวันตกเป็นชายฝั่งทะเล ทิศเหนือติดกับทะเลเซโตะใน ทิศตะวันตกติดกับช่องแคบบุงโงะ โดยทางตะวันตกของจังหวัดมีคาบสมุทรซาดามิซากิซึ่งเป็นคาบสมุทรที่แคบที่สุดในญี่ปุ่น
  39. จังหวัดโคจิ (ญี่ปุ่น: 高知県 โรมาจิ: Kōchi-ken) เป็นจังหวัดที่มีที่ตั้งอยู่บริเวณชายฝั่งภาคใต้ของเกาะชิโกกุ และมีเมืองหลักอยู่ที่เมืองโคจิ ซึ่งมีที่ตั้งอยู่ทางใต้ของเกาะชิโกกุและมีพื้นที่มากที่สุดในเกาะ และพื้นที่ของจังหวัดโคจิเป็นลักษณะโค้งไปตามชายฝั่งด้านใต้ของเกาะ โดยมีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดโทกูชิมะและจังหวัดเอฮิเมะทางด้านเหนือ และติดต่อกับมหาสมุทรแปซิฟิกทางด้านใต้
  40. จังหวัดฟูกูโอกะ (ญี่ปุ่น: 福岡県 โรมาจิ: Fukuoka-ken) เป็นจังหวัดที่มีเมืองหลักอยู่ที่ฟูกูโอกะ และเป็นที่ตั้งของ 2 เมืองใหญ่ ๆ บนเกาะคีวชู ได้แก่ฟูกูโอกะและคิตะกีวชู โดยเป็นเมืองอุตสาหกรรมที่มีความสำคัญบนเกาะคีวชู นอกจากนี้ยังรวมถึงเกาะขนาดเล็กจำนวนหนึ่งใกล้กับชายฝั่งทางเหนือของเกาะคีวชู
  41. จังหวัดซางะ (ญี่ปุ่น: 佐賀県 โรมาจิ: Saga-ken) เป็นจังหวัดหนึ่งของประเทศญี่ปุ่นที่ตั้งอยู่บริเวณคีวชู มีเมืองเอกชื่อเดียวกัน คือ ซางะ และมีที่ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะคีวชู ทางภาคใต้ของประเทศญี่ปุ่น ทางทิศตะวันออกติดกับจังหวัดฟูกูโอกะ ทิศตะวันตกติดต่อกับจังหวัดนางาซากิ
  42. จังหวัดนางาซากิ (ญี่ปุ่น:  長崎県 ) เป็นจังหวัดที่ตั้งอยู่บนเกาะคีวชู มีเมืองหลวงอยู่ที่นางาซากิ และตั้งอยู่ทางตะวันตกของเกาะคีวชู และครอบคลุมเกาะเล็ก ๆ นอกชายฝั่งของเกาะคีวชูด้วย มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดซางะทางทิศตะวันออก นอกเหนือจากนั้นเป็นชายฝั่งทะเลโดยมีอาณาเขตติดต่อกับทะเลอาริอาเกะ ช่องแคบสึชิมะ (ส่วนหนึ่งของช่องแคบเกาหลี) และทะเลจีนตะวันออก
  43. จังหวัดคูมาโมโตะ (ญี่ปุ่น: 熊本県 โรมาจิ: Kumamoto-ken) เป็นจังหวัดที่ตั้งอยู่ในภาคคีวชูของประเทศญี่ปุ่น ที่มีเมืองเอก คือ คูมาโมโตะ และมีที่ตั้งอยู่ทางตะวันตกของเกาะคีวชูและมีอาณาเขตครอบคลุมหมู่เกาะอามากูซะที่อยู่ทางตะวันตกด้วย ชายฝั่งด้านตะวันตกของจังหวัดคูมาโมโตะส่วนที่อยู่บนเกาะคีวชูติดต่อกับทะเลอาริอาเกะ ทิศเหนือติดต่อกับจังหวัดฟูกูโอกะและจังหวัดโออิตะ ทิศตะวันออกติดต่อกับจังหวัดโออิตะและจังหวัดมิยาซากิ ทิศใต้ติดต่อกับจังหวัดคาโงชิมะ
  44. จังหวัดโออิตะ (ญี่ปุ่น: 大分県 โรมาจิ: Ōita-ken) ​ ตั้งอยู่บริเวณภาคคีวชูของประเทศญี่ปุ่น มีเมืองเอกอยู่ที่เมืองโออิตะ และมีที่ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะคีวชู ทิศตะวันตกติดต่อกับจังหวัดฟูกูโอกะในขณะที่ทิศใต้ติดต่อกับจังหวัดคูมาโมโตะและจังหวัดมิยาซากิ ชายฝั่งด้านทิศเหนือและทิศตะวันออกติดต่อกับช่องแคบบุงโงะ
  45. จังหวัดมิยาซากิ (ญี่ปุ่น: 宮崎県 โรมาจิ: Miyazaki) ตั้งอยู่บริเวณภาคคีวชูของญี่ปุ่น มีเมืองหลักคือมิยาซากิ และมีที่ตั้งอยู่ทางตะวันออกของเกาะคีวชู มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดโออิตะทางทิศเหนือ จังหวัดคูมาโมโตะทางทิศตะวันตก และจังหวัดคาโงชิมะทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ ชายฝั่งด้านตะวันออกของจังหวัดมิยาซากิติดต่อกับมหาสมุทรแปซิฟิก
  46. จังหวัดคาโงชิมะ (ญี่ปุ่น: 鹿児島県 โรมาจิ: Kagoshima) ตั้งอยู่บนเกาะคีวชูทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ของญี่ปุ่น มีคาโงชิมะเป็นเมืองเอก ซึ่งในอดีตนั้นก็เป็นเมืองหลวงของแคว้นซัตสึมะ และเป็นบ้านเกิดของท่านเท็นโชอิง ที่นี้นั้นมี มันเทศ หัวไชเท้า ข้าว ถ้วยชามดินเผา เป็นสินค้าขึ้นชื่อ นอกจากนั้นยังมีแหล่งมรดกโลกอีกแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ในจังหวัดนี้ คือ เกาะยากุ
  47. จังหวัดโอกินาวะ (ญี่ปุ่น: 沖縄県 Okinawa-ken) เป็นจังหวัดใต้สุดของญี่ปุ่น ทีมีพื้นที่ยาวกว่า 1,000 กิโลเมตร กินสองในสามของเกาะรีวกีวซึ่งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของคีวชูไปทางไต้หวัน เมืองเอก คือ นาฮะซึ่งอยู่ภาคใต้ของเกาะโอกินาวะ

 สอบถามข้อมูลการบริการเพิ่มเติมติดต่อ
โทร : 090-327 3558088-269 5099
Email :contact@thebest-edu.com
Line : @thebestedu หรือคลิกเพิ่มเพื่อนด้านล่างได้เลยค่ะ

เพิ่มเพื่อน

โครงสร้างทางเศรษฐกิจ

ประเทศญี่ปุ่นเป็นสมาชิกสหประชาชาติ OECD จี 7 จี 8 และจี 20 และถือเป็นมหาอำนาจมีเศรษฐกิจใหญ่เป็นอันดับ 3 ของโลกตามจีดีพีราคาตลาด และอันดับ 4 ของโลกตามความเท่าเทียมของอำนาจซื้อ และยังเป็นผู้ส่งออกและนำเข้ารายใหญ่สุดอันดับ 4 ของโลกด้วย ประเทศญี่ปุ่นมีกำลังแรงงานทักษะสูงและถือเป็นประเทศที่มีการศึกษาสูงสุดประเทศหนึ่งของโลก โดยมีร้อยละของพลเมืองมีวุฒิการศึกษาขั้นตติยภูมิ (tertiary education) สูงสุดประเทศหนึ่งของโลก ที่สำคัญประเทศญี่ปุ่นมีเศรษฐกิจใหญ่เป็นอันดับที่ 2 ของโลกรองจากสหรัฐอเมริกา เมื่อวัดด้วยจีดีพีก่อนปรับอัตราเงินเฟ้อ (ประมาณ 4.5 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐ) และอันดับที่ 3 รองจากสหรัฐอเมริกาและจีน เมื่อวัดด้วยอำนาจการซื้อญี่ปุ่นมีกำลังการผลิตที่สูง และเป็นประเทศต้นกำเนิดของผู้ผลิตชั้นนำที่ก้าวหน้าทางเทคโนโลยีในอุตสาหกรรมต่าง ๆ เช่น รถยนต์ อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ เครื่องจักร เหล็กกล้า โลหะนอกกลุ่มเหล็ก เรือ สารเคมี

ศาสนา

จากการสำรวจพบว่าคนญี่ปุ่นนับถือพุทธชินโตเยอะที่สุดเท่ากับผู้ที่ไม่มีศาสนาในญี่ปุ่น คนญี่ปุ่นร้อยละ 51.8 ระบุว่าตนไม่มีศาสนา  ในอดีตศาสนาในญี่ปุ่นถูกผสมผสานจนทำให้พิธีกรรมทางศาสนานั้นมีความหลากหลาย เช่นพ่อแม่พาลูกไปศาลเจ้าชินโตเพื่อทำพิธีชิจิ-โกะ-ซัน แต่งงานในโบสถ์คริสต์และฉลองในวันคริสต์มาส จัดงานศพแบบพุทธ และบูชาบรรพบุรุษแบบขงจื๊อ นอกจากนี้ ตั้งแต่ต้นพุทธศตววรษที่ 25 มีลัทธิต่าง ๆ เกิดขึ้นมากมายเช่น ศาสนาเทนริเกียว ลัทธิเทนริเกียว และลัทธิโอมชินริเกียว

สกุลเงิน

เยน The Yen (ญี่ปุ่น: 円, เฮปเบิร์น: en, สัญลักษณ์: ¥; รหัส: JPY หรือย่อว่า JP ¥) เป็นสกุลเงินอย่างเป็นทางการของญี่ปุ่น เป็นสกุลเงินที่มีการซื้อขายมากที่สุดเป็นอันดับสามในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศรองจากดอลลาร์สหรัฐและยูโร นอกจากนี้ยังใช้กันอย่างแพร่หลายเป็นสกุลเงินสำรองรองจากดอลลาร์สหรัฐยูโรและปอนด์สเตอร์ลิงของสหราชอาณาจักร

การย้ายถิ่นฐานของชาวญี่ปุ่น

ผู้อพยพชาวญี่ปุ่นและคนเชื้อสายญี่ปุ่นที่อาศัยอยู่ในประเทศต่าง ๆ ทั่วโลก การอพยพของชาวญี่ปุ่นยุคใหม่เริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1868 เมื่อชาวญี่ปุ่น 153 คนเดินทางไปฮาวายเพื่อทำงานในสวนน้ำตาล แต่รัฐบาลเมจิห้ามการอพยพดังกล่าวเนื่องจากผู้อพยพชาวญี่ปุ่นกลุ่มแรกเหล่านี้ได้รับการปฏิบัติเยี่ยงทาส สนธิสัญญาฉบับใหม่กับฮาวายในปี ค.ศ. 1885 เพื่อให้มีสภาพการทำงานที่ดีขึ้นและสัญญาสามปีและในอีก 9 ปีต่อมาชาวญี่ปุ่นประมาณ 29,000 คนไปฮาวายเพื่อทำงานในสวนน้ำตาล ในปี ค.ศ. 1899 มีคน 790 คนออกจากงานรับจ้างในเปรูโดยเริ่มจากการอพยพของชาวญี่ปุ่นไปยังละตินอเมริกาโดยเฉพาะไปยังบราซิล ขณะนี้มีชาวญี่ปุ่นเชื้อสายละตินอเมริกันประมาณ 1.5 ล้านคนโดยอย่างน้อยครึ่งหนึ่งติดตามต้นกำเนิดบรรพบุรุษไปยังจังหวัดโอกินาวา บราซิลมีมากที่สุดจำนวน 1.3 ล้านคน เปรูมีประมาณ 100,000 อาร์เจนตินามีประมาณ 50,000 เม็กซิโกคาดว่าจะมี 30,000 คน การอพยพของชาวญี่ปุ่นไปยังสหรัฐอเมริกาและแคนาดาอยู่ภายใต้ข้อจำกัดที่รุนแรงจนกระทั่งหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ทวีปอเมริกาเหนือในปัจจุบันมีผู้อพยพชาวญี่ปุ่นและคนเชื้อสายญี่ปุ่นเกือบ 1 ล้านคน

วัฒนธรรม

วัฒนธรรมของญี่ปุ่นมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในช่วงหลายพันปีตั้งแต่สมัยโจมงก่อนประวัติศาสตร์ของประเทศไปจนถึงวัฒนธรรมสมัยใหม่ร่วมสมัยซึ่งได้รับอิทธิพลจากเอเชียและภูมิภาคอื่น ๆ ของโลก ซึ่งวัฒนธรรมพื้นเมืองของญี่ปุ่นมีต้นกำเนิดมาจากชาวยาโยอิที่ตั้งรกรากในญี่ปุ่นระหว่าง 1,000 คริสตศักราชถึง 300 ซีอี วัฒนธรรมยาโยอิแพร่กระจายไปยังเกาะหลักของฮอนชูผสมกับวัฒนธรรมโจมงพื้นเมือง ชาวญี่ปุ่นสมัยใหม่มีเชื้อสายยาโยอิประมาณ 80% และเชื้อสายโจมง 20% และวัฒนธรรมญี่ปุ่นได้รับอิทธิพลมาตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงยุคกลางโดยส่วนใหญ่มาจากหลายราชวงศ์ของจีนและในระดับที่น้อยกว่าจากประเทศอื่น ๆ ในเอเชีย ตัวอย่างเช่นภาษาญี่ปุ่นใช้อักษรจีน (คันจิ) ในการเขียน แต่ภาษาญี่ปุ่นไม่มีความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมกับภาษาจีน ตั้งแต่สมัยเมจิญี่ปุ่นได้รับอิทธิพลหลักจากประเทศตะวันตก ที่สำคัญผู้ที่อาศัยอยู่ในญี่ปุ่นประสบกับการแยกตัวจากโลกภายนอกเป็นเวลานานกว่า 220 ปีในช่วงการปกครองของโทคุงาวะจนกระทั่งการมาถึงของ “เรือดำ” และสมัยเมจิ ปัจจุบันวัฒนธรรมของญี่ปุ่นเป็นหนึ่งในวัฒนธรรมชั้นนำและโดดเด่นที่สุดทั่วโลกส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการเข้าถึงวัฒนธรรมยอดนิยมทั่วโลก

ภาษา

ภาษาที่พูดกันมากที่สุดในญี่ปุ่นคือภาษาญี่ปุ่นซึ่งแยกออกเป็นหลายภาษาโดยภาษาโตเกียวถือว่าเป็นภาษาญี่ปุ่นมาตรฐานนอกจากภาษาญี่ปุ่นแล้วภาษาริวกิวยังพูดในโอกินาว่าและบางส่วนของคาโกชิมะในหมู่เกาะริวกิว นอกเหนือจากภาษาญี่ปุ่นแล้วภาษาเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลภาษา Japonic แต่เป็นภาษาที่แยกจากกันและไม่สามารถเข้าใจร่วมกันได้กับภาษาญี่ปุ่นหรือภาษาอื่น ๆ ภาษา Ryukyuan ที่พูดทั้งหมดได้รับการจัดประเภทโดย UNESCO ว่าใกล้สูญพันธุ์ และในเมืองฮอกไกโดมีภาษาไอนุซึ่งเป็นภาษาพูดของชาวไอนุซึ่งเป็นชนพื้นเมืองของเกาะ ภาษาไอนุซึ่งฮอกไกโดไอนุเป็นพันธุ์เดียวที่ยังหลงเหลืออยู่นั้นถูกแยกออกและไม่อยู่ภายใต้ตระกูลภาษาใดๆ นับตั้งแต่สมัยเมจิเป็นต้นมาภาษาญี่ปุ่นได้กลายเป็นภาษาที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในหมู่ชาวไอนุและด้วยเหตุนี้ภาษาไอนุจึงได้รับการจัดประเภทให้อยู่ในภาวะใกล้สูญพันธุ์อย่างยิ่งโดยยูเนสโก และนอกจากนี้ภาษาต่างๆเช่น Orok, Evenki และ Nivkh ที่พูดในภาษาซาคาลินทางตอนใต้ที่ควบคุมโดยญี่ปุ่นก่อนหน้านี้กำลังใกล้สูญพันธุ์มากขึ้นเรื่อย ๆ หลังจากสหภาพโซเวียตเข้าควบคุมภูมิภาคผู้พูดภาษาเหล่านี้และลูกหลานของพวกเขาได้อพยพไปยังญี่ปุ่นแผ่นดินใหญ่และยังคงมีอยู่เป็นจำนวนน้อย ส่วนผู้พูดภาษาเกาหลีและภาษาเกาหลี Zainichi ซึ่งมาจากภาษาเกาหลีก็อาศัยอยู่ในญี่ปุ่นเช่นกัน

การคมนาคม

ญี่ปุ่นมีบริษัทรถไฟหลายแห่ง เช่นกลุ่มบริษัทรถไฟญี่ปุ่น รถไฟฮังคิว รถไฟเซบุ และบริษัทเคโอ ซึ่งแข่งขันกันด้านบริการในพื้นที่ต่าง ๆ ปัจจุบันที่รถไฟชิงกันเซ็งซึ่งเปิดใช้ตั้งแต่ ค.ศ. 1964 มีเครือข่ายเชื่อมโยงเมืองหลักเกือบทั่วประเทศ รถไฟของญี่ปุ่นเป็นที่รู้จักในเรื่องตรงต่อเวลาทางรถไฟญี่ปุ่น ระยะทางรวมทั้งสิ้น 23,474 กิโลเมตรแบ่งเป็น ราง 1.435 เมตร สำหรับวิ่งรถไฟความเร็วสูงหรือรถไฟใต้ดินหลายเมือง ระยะทาง 2,664 กม รางรถไฟ 1.067 เมตร สำหรับรถไฟฟ้าชานเมืองรถไฟทางใกล ระยะทาง 22,445 กม. ทางด่วนแห่งชาติ ของประเทศญี่ปุ่นมีระยะทางทั้งสิ้น 11,520 กิโลเมตร การเดินทางโดยเครื่องบินเป็นที่นิยมและมีสนามบิน 173 แห่งทั่วประเทศ สนามบินฮาเนดะที่ส่วนใหญ่ให้บริการเที่ยวบินภายในประเทศเป็นสนามบินที่หนาแน่นที่สุดในเอเชีย สนามบินนานาชาติที่สำคัญได้แก่สนามบินนาริตะ สนามบินคันไซ และสนามบินนานาชาตินาโงยา แต่การก่อสร้างสนามบินบางแห่ง เป็นเพียงส่วนหนึ่งของการใช้งบประมาณเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจมากกว่าเพื่อประโยชน์ใช้สอยจริง สนามบินบางแห่งขาดทุนมาตลอดตั้งแต่เปิดทำการ

ระบบน้ำประปา

น้ำประปาของญี่ปุ่นดื่มได้และปลอดภัย โครงสร้างพื้นฐานด้านน้ำของประเทศมีความน่าเชื่อถือและสิ่งอำนวยความสะดวกในการทำให้บริสุทธิ์ได้รับการดูแลอย่างดีดังนั้นน้ำประปาจึงมีคุณภาพดีและอิ่มง่าย น้ำประปาในโตเกียวและเมืองใหญ่ๆ ส่วนใหญ่มาจากเขื่อนอ่างเก็บน้ำหรือมาจากแม่น้ำ

ระบบไฟฟ้า

แรงดันไฟฟ้าในญี่ปุ่นคือ 100 โวลต์ซึ่งแตกต่างจากอเมริกาเหนือ (120V) ยุโรปกลาง (230V) และภูมิภาคอื่น ๆ ส่วนใหญ่ของโลก ปลั๊กและเต้ารับไฟฟ้าของญี่ปุ่นมีลักษณะคล้ายกับของอเมริกาเหนือ

ระบบโทรศัพท์

รหัสการโทร ประเทศญี่ปุ่น +81

เบอร์ 119   สำหรับเหตุฉุกเฉินทางการแพทย์ และ เหตุดับเพลิงต่าง ๆ

เบอร์ 110   สำหรับเหตุด่วนทางตำรวจและอื่น ๆ

 สอบถามข้อมูลการบริการเพิ่มเติมติดต่อ
โทร : 090-327 3558088-269 5099
Email :contact@thebest-edu.com
Line : @thebestedu หรือคลิกเพิ่มเพื่อนด้านล่างได้เลยค่ะ

เพิ่มเพื่อน

ที่มา:

  • Advanced Search

Compare Listings